اگر با دقت به نقاشی‌های امپرسیونیستی که در موزه‌ها هستند نگاه کرده و آنها را با تصاویر دیجیتالی که 50 سال قبل از آنها گرفته شده است مقایسه کنید احتمالا متوجه نکته عجیبی خواهید شد؛ برخی از آنها رنگ زرد روشن خود را از دست می‌دهند. در غروب دراماتیک نقاشی معروف “The Scream” اثر ادوارد مونک، بخش‌هائی از آسمان که زمانی زرد مایل به نارنجی بوده‌اند به رنگ سفید در آمده‌اند. به همین ترتیب، مقداری از زرد آفتابی که هنری متیس در نقاشی‌اش “The Joy of Life” استفاده کرده به رنگ بژ تیره در آمده است. چندین نقاشی مشهور دیگر در این دوره با مشکلات مشابهی مواجه هستند. رنگ زرد مورد استفاده توسط این هنرمندان از ترکیبات سولفید کادمیوم ساخته شده است؛ پیگمنتی که در میان هنرمندان اروپائی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی بسیار محبوب بوده است. مونه، ون گوک و پیکاسو همگی بوم‌های نقاشی خود را با آن نقاشی کرده‌اند.
در یک مطالعه‌ی جدید، محققین دانشگاه دوک نشان دادند که با استفاده از میکروسکوپ لیزری می‌توان پیش از آن که این تغییرات رنگ به حدی برسد که با چشم قابل رویت باشد، آنها را شناسائی نمود. این تحقیق کاربردهای بالقوه‌ای فراتر از پیگمنت‌های مورد استفاده‌ی هنرمندان دارد. بررسی تخریب پیگمنت زرد کادمیوم در نقاشی‌های قرون گذشته می‌تواند به محققان کمک کند تا مواد جدیدی را که در برابر برخی عناصر آسیب‌پذیر هستند، مانند سولفید کادمیوم مورد استفاده در سلول‌های خورشیدی، بهتر درک کنند.
