مقالات, پیگمنت, پیگمنت های آلی

سری پیگمنت های آبی (Blue Pigments) فتالوسیانین

سیستم فتالوسیانین از نظر ساختاری از مشتقات سری آزا-آنیولین ها (aza-[18]-annulene) یک سیستم حلقوی بزرگ هترو (macrocyclic hetero system) می باشد که از 18 الکترون پای مزدوج ایجاد شده است. با توجه به اینکه تعداد الکترون های مزدوج از قانون هوکل پیروی می کند ما می توانیم این ترکیب را جز آروماتیک ها دسته بندی نماییم.
آبی فتالوسیانین، کمپلکس مس دوظرفیتی از تترا آزا تترا بنزو پروفین است. همانطور که در شکل 1 که ساختارهای مزومریک این ترکیب را نشاه داده است مشاهده می شود هر چهار حلقه پیرولی همزمان در سیستم آروماتیک هستند.
این ملکول یک ساختار صفحه ای آروماتیکی فوق العاده پایدار دارد و هر سلول واحد (unit cell) از آن، 2 ملکول با تقارن مرکزی  را شامل می شود.

شکل1: ساختار مزومریک فتالوسیانین مس.
فتالوسیانین مس معروف ترین و پرمصرف ترین پیگمنت فتالوسیانینی است که اگر روی همین پیگمنت عاملیت های هالوژنی اضافه کنیم فام های سبز را ایجاد می کند. اگر از 16 اتم هیدروژن روی حلقه بیرونی 14 یا 15 تای آن با کلر جایگزین شود یک سبز ته آبی ایجاد می شود که به آن پیگمنت سبز 7 می گویند. اگر اتم های هیدروژن ذکر شده با ترکیبی از کلر و برم جایگزین شوند(4 تا 9 برم و دوتا 8 کلر) سبز های ته زرد نظیر پیگمنت سبز 36 را ایجاد می کنند.
خود فتالوسیانین مس عامل دار نشده که رنگ آبی دارد یک ساختار پلی مورف بوده و دارای 5 کریستال مختلف می باشد که تنوع ای از پیگمنت ها را ایجاد می کند. در ساختار فتالوسیانین فلزات دیگری نظیر روی، آهن یا کبالت هم می تواند قرار گیرد اما این پیگمنت ها هیچکدام در صنعت پلاستیک کاربرد ندارند.
اگر روی ترکیب فتالوسیانین گروه های خاص نظیر گروه های حل شونده نشانده شود می توان به دای های فتالوسیانینی که در صنعت نساجی بیشترین کاربرد را دارند رسید. کمپلکس های کبالت (پیگمنت آبی 75) این ترکیب اخیرا در صنعت رنگزا های ایجاد شونده (developing dyes) اهمیت یافته اند. کمپلس های نیکل این ترکیب جز مواد رنگزای ری اکتیو در صنعت نساجی می باشند.
این ترکیب در اوایل قرن بیستم سنتز شد و چند دهه بعد کمپلکس های مختلف آن مورد بررسی قرار گرفت و برخی گونه های محدود از آن صنعتی شد. در ابتدا خود فتالوسیانین بدون فلز که آبی ته سبز ایجاد می کرد در مقادیر بالا تولید شد و اندکی بعد فتالوسیانین مس به علت ساده تر بودن پروسه تولید جای آن را گرفت.

2-ساخت
این ترکیب معمولا از فتالیک انیدرید و فتالونیتریل سنتز می شود. به طور معمول این ترکیب با یکی از سه حالت زیر سنتز می شود:

– واکنش فلز یا نمک های فلزی با فتالونیتریل یا فتالونیتریل های عامل دار
– واکنش اوره، نمک فلزی، کاتالیست و یکی ازترکیبات فتالیک انیدرید، فتالیک اسید، فتالیک استر، دی آمونیوم فتالات، فتالامید یا فتالیمید.
– واکنش یک فلز یا نمک فلزی با اورتو سیانو بنزامید.
واکنش اول در آلمان از اهمیت بالایی برخوردار است و واکنش دوم در انگلیس و آمریکا بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. BASF نخستین تولید کننده اروپایی بود که از روش فتالونیتریل استفاده نمود.
ساختار شناسی:
همانطور که قبلا اشاره شد فتالوسیانین مس (یا پیگمنت آبی 15)  پلی مورف بوده و دارای 5 کریستال مختلف به نام های (α, β, γ, δ, ε) می باشد. از نظر پایداری ترمودینامیکی کریستال بتا پایدارترین ساختار را داشته و کریستال آلفا ضعیف ترین ساختار را دارد.
                                                                       β > ε > δ >α ≈ γ.
در شکل 2 نتایج آزمون XRD این 5 نوع کریستال را مشاهده می نمایید. از بین این ساختارها معمولا نوع α و β از نظر صنعتی مورد توجه هستند. از بین پروسه هایی که در بالا آورده شد دو پروسه اول معمولا نوع بتا باذرات نسبتا درشت را تولید می کنند. در سال های اخیر تکنیک های جدید پلی مورف های این پیگمنت را به 9 نوع رسانده است که تمایز عمده آن ها در برهمکنش های بین ملکولی می باشد.
 
 

شکل2: نتایج آزمون XRD برای کریستال های مختلف فتالوسیانین مس.
معمولا اصلاح کریستالی و دستیابی به کیفیت مورد نظر طی پروسه نهایی که روی پیگمنت خام انجام می شود اتفاق می افتد. برای داشتن یک پودر ریز مطلوب می توان یا از پروسه هایی فیزیکی نظیر آسیاب کردن (به صورت خشک یا همراه برخی حلال ها یا برخی نمک ها) استفاده نمود یا از واکنش با اسید (معمولا سولفوریک اسید) برای تولید نمک های فتالوسیانین و رسوب گیری در آب کمک گرفت.
مثلا برای تولید پیگمنت آلفا از روش حل کردن یا خیس کردن در سولفوریک اسید و رسوب گیری در آب استفاده می شود که پودر ریز و مناسبی که ممکن است کمی مواد سطح فعال به همراه داشته باشد ایجاد می کند. برای تولید آلفا همچنین می توان نوع بتا را به همراه نمک سدیم کلراید یا سدیم سولفات آسیاب نمود.
برای تولید پیگمنت آلفا که ذاتا کریستال های درشت تری دارد معمولا آسیاب پیگمنت خام همراه نمک در حضور یک حلال کمک کننده به کریستالیزاسیون (crystallization stimulating) مثل هیدروکربن های آروماتیک، کتون ها یا استرها انجام می شود.

3- پایدارسازی

پایدار سازی از دو جنبه اهمیت می یابد یکی پایدارکردن کریستال مورد نظر که به آن پایدارسازی فازی می گویند و دیگری پایدارسازی در برابر تجمع. که برای اولی مهمترین روش کلرینه کردن جزئی پیگمنت و برای دومین نوع استفاده از مواد فعال سطحی برای اصلاح و پایدارسازی سطح می باشد.

در برخی منابع میزان کلر مورد نیاز برای پایدارسازی را 0.5 تا 1 % و در برخی منابع آن را 3 تا 4 % عنوان کرده اند. بهترین موقعیت قرارگیری برای اتم کلر موقعیت 4 حلقه فتالیک انیدرید بوده  و می توان کلر را روی ماده اولیه واکنش نشاند یا بعدا کلرینه کردن را انجام داد.

4- ویژگی های فتالوسیانین
از نظر شید رنگی این پیگمنت رنج آبی های ته قرمز تا ته سبز را پوشش می دهد. همه فتالوسیانین های مس ثبات های بسیار خوبی در برابر نور و آب و هوا دارند. و بیشتر انواع آنها مقاومت دمایی خوبی نیز دارند.. در حضور یک گاز خنثی در حدود دمای 550 درجه سانتی گراد این پیگمنت تصعید می شود. در همه ی ساختارهای کریستالی این ماده ملکول ها صفحه ای و مربع شکل این ماده مانند سکه هایی که روی هم قرار گرفته باشند هستند یعنی رشد کریستال ها حالتی یک بعدی دارد. ساختار های کریستالی مختلف هم در واقع در نوع قرار گیری با هم فرق دارند به عنوان مثال همانطور که در شکل 3 مشاهده می نمایید زاویه بین خط مرکز و صفحه ملکول در کریستال آلفا 24.7 و در کریستال بتا 45.8 می باشد.
در ساختار، حلقه های بنزن بخش غیر قطبی و سیستم کانجوگه الکترون های پای و اتم های نیتروژن بخش قطبی ملکول را تشکیل می دهند در حالت کلی این ملکول سطح غیرقطبی داشته و بنابراین شانس این ملکول برای برهمکنش با محیط اطراف ضعیف است. این ویژگی در واقع یکی از دلایل دیسپرس شدن سخت این ملکول می باشد که تر شدن سطح و پایدارشدن را برای آن مشکل می کند. از همین رو در یکی از روش های پایدارسازی در برابر تجمع گروههای قطبی به این ملکول اضافه می کنند تا برهمکنش آن با محیط اطراف و افزودنی های پخش کننده افزایش یابد. این اصلاح های سطحی به خصوص در سیستم مرکب های گراور و چاپ آفست عملکرد را بهبود قابل توجهی می دهد. اما از دیگر سو این پایدارسازی ها روی مقاومت به حلال ها و مقاومت به مهاجرت به لایه بعدی (در سیستم های پوشرنگ) اثر سو دارد.
فتالوسیانین در بستر پلیمر خواص رئولوژیکی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد اما افزودنی هایی برای بهبود این ویژگی در دسترس هستند.

اگر گروه سولفون، کربوکسیلیک اسید یا سولفون آمید روی پیگمنت به مقدار جزئی اضافه گردد روی پایداری تاثیر مثبت دارد و انجام هر دو روش پایدارسازی معمولا اثر هم افزایی دارند. از دیگر افزودنی های پایدار کننده می توان به کمپلکس های فلزی، و برخی انواع فتالوسیانین های عامل دار شده اشاره نمود.

همانطور که در بالا در پروسه تولید پیگمنت بتا ذکر شد، یکی از روش های تولید آسیاب همراه با نمک و هیدروکربن هایی نظیر زاییلن می باشد که در این روش پایدارسازی در مقابل تجمع در نتیجه حضور ناخالصی ها در سطح کریستال است.

شکل3: مقایسه ساختار آلفا و بتا فتالوسیانین مس.
از نظر قدرت رنگدهی قوی ترین عضو این خانواده آلفا فتالوسیانین مس و ضعیف ترین عضو سبز های ته زرد هستند.
کریستال های ناپایدارتر این ترکیب در اثر حرارت یا فشار بالا می توانند به فرم پایدارتر بتا تبدیل شوند. آمایش با کلر در واقع انرژی اکتیواسیون مورد نیاز برای گذار از آلفا به بتا را به شدت افزایش می دهد و بدین طریق پایداری ایجاد می نماید.

کاربرد: 
فتالوسیانینی که تمام هیدروژن های خارجی آن با کلر جایگزین شده باشند در جاذب های نور IR که در لایه های ذخیره داده نوری وجود دارند به کار می روند.

5- پیگمنت های صنعتی در خانواده فتالوسیانین ها:
همانطور که قبلا اشاره شد فتالوسیانین پیگمنت هایی با فام سبز و آبی ایجاد می کند که فقط برخی گونه های آن کاربرد و تولید صنعتی یافته اند. در جدول 1 لیستی از پیگمنت های این خانواده که صنعتی شده اند آورده شده است.
جدول1: پیگمنت های فتالوسیانین صنعتی شده.


5-1- پیگمنت بلو 15

کریستال آلفای اصلاح نشده، دارای ته رنگ قرمز بوده و بیشترین کاربرد آن در مرکب های فلکسو و افست برای صنعت بسته بندی و چاپ تزیینی روی فلز می باشد. این پیگمنت در برابر حلال های معمول و پلاستیسایزرها مقاوم بوده اما اتیلن گلایکول ها و مخلوط حلالی DIN 16 524 را کمی رنگی می کند. نمونه های پرینت شده با این پیگمنت نسبت به اسید، قلیا، روغن، کره و استرلیزه کردن مقاوم بوده اما نسبت به آروماتیک ها حساس می باشد. از دیگر سو آبی آن خیلی ته قرمز بوده و نمی تواند یکی از 4 رنگ اصلی یا سه رنگ اصلی در چاپ را ایجاد کند. به علت تمایل به تغییر کریستال معمولا بالای 200 درجه سانتی گراد استفاده از این پیگمنت معمول نیست. تمایل به تغییر کریستال در بستر پلیمرهایی که حلقه بنزن دارند مثل پلی استایرن، ABS یا PET بیشتر بوده و این پیگمنت برای رنگی کرده پلی اتیلن و پی وی سی در دماهای زیر 200 معمول تر هستند.

آبی 15 در پی وی سی نرم مهاجرت ندارد و برای رنگی نمودن فوم ها نیز کاربرد دارد. فام آن بسیار خالص تر از نمونه های اصلاح شده بوده و ته رنگ قرمزتری دارد. از دیگر کاربردهای این پیگمنت سیستم های پایه آبی، کاغذ، چاپ در نساجی، گچ های رنگی، لوازم تحریر و آب رنگ ها می باشد. تنها مشکل این پیگمنت در بسترهای پایه آب نیاز به مقدار بسیار بالای مواد پخش کننده و پایدار کننده و تنش بالا برای پخش بهینه به دلیل ماهیت غیرقطبی پیگمنت می باشد. برای آسیاب کردن این پیگمنت برای پوشرنگ ها سیستم باید به خوبی خنک شود تا تغییر فاز کریستالی اتفاق نیفتد.

5-2- پیگمنت بلو 15:1
آلفای پایدار شده فتالوسیانین مس (پایدار در برابر تغییر فاز) که دارای ته رنگ قرمز بوده و قدرت رنگدهی بسیار بالایی دارد. مقایسه فام این پیگمنت با پیگمنت 15 در شکل 5 آورده شده است. همانطور که مشاهده می شود پیگمنت 15 کمی ته قرمز تر می باشد. برای انواع رنگ های صنعتی، خودرویی، پودری، مرکب، پلاستیک و بسته بندی کاربرد دارد. مقاومت های نوری و آب و هوایی آن بسیار بالا بوده و به حلال های آلی و اسید و قلیا مقاوم است. در PVC دارای پلاستیسایزر(PVC نرم) مهاجرت ندارد. این پیگمنت تاثیر زیادی روی جمع شدگی پلی اتیلن دانسیته بالا دارد و پخش کردن آن در پلیمر مذاب سخت است. قیمت این پیگمنت نسبت به عملکرد آن به صرفه بوده و به صورت ترکیبی نیز استفاده می شود. مثلا 15:1 به همراه بنفش اکسازین برای شید آبی نفتی استفاده می شود. این پیگمنت برای گرفتن زردی در رنگ های سفید و مرکب های چاپ نیز به مقادیر بسیار کم استفاده می شود.

شکل4: مقایسه فام پیگمنت 15 و 15:1.
عمده مشکل این پیگمنت تاثیر سو بر خواص جریان پذیری و رئولوژی سیستم پلیمری می باشد که با آمایش های سطحی این مشکل حل می شود. برای آزمودن پایداری آمایش سطحی، پیگمنت در تولوئن یا زایین رفلاکس شده سپس در پوشرنگ مورد نظر پخش می شود و خواص نمونه با نمونه شاهد مقایسه می گردد. برای بررسی پایداری تغییر کریستال نیز پیگمنت در یک مدت زمان معین در دمای معین نگهداری شده با نمونه شاهد مقایسه می گردد.

مقاومت دمایی این پیگمنت در پلی اتیلن، پلی کربنات و ABS حدود 300 درجه سانتی گراد، در پلی اتیلن ترفتالات(PET) 280 درجه سانتی گراد، در پلی استایرن 270 درجه سانتی گراد، در پلی آمید 260 درجه سانتی گراد می باشد.
از نظر مقاومت نوری هم 15:1 (هم فام خالص هم فام کاهش یافته با تیتانیوم دی اکسید) برای PVC, PE, PP مقاومت نوری 8 برای پلی آمید 6 و برای پت 7/8.
به طور کلی مقاومت های نوری و محیطی گونه بتا اندکی بهتر از گونه آلفا می باشد.
تقریبا همه پلیمرها را می توان با این پیگمنت رنگی نمود، بعضا پروسه کردن پلی کربنات ها و و ABS مشکلاتی به همراه دارد که توصیه می شود تست های اولیه را تولید کننده در مقیاس آزمایشگاهی انجام دهد. مثلا در صفحات پایه پلی استری از آنجایی که این پیگمنت با ترکیبات شتاب دهنده و سخت کننده وارد واکنش می شود همچنین به استایرن که رقیق کننده فعال معمول برای این سیستم های می باشد حساسیت دارد، به کار برده نمی شود. برای لاستیک طبیعی گرید های مخصوص باید استفاده شود زیرا گریدهای معمول در پخت لاستیک اختلال ایجاد می کنند. که به خاطر یون های مس آزاد در این پیگمنت است. در سیستم های پلی استری سرعت شبکه ای شدن را به شدت کاهش می دهد.
 
5-3- پیگمنت 15:2
کریستال آلفا بهبود یافته فتالوسیانین مس است که با اضافه کردن نیم تا یک درصد کلر پایدار شده است. ته رنگ آبی داشته. این گرید برای کاربرد مرکب چاپ و لاک ها مناسب تر بوده و به شکلی بهبود یافته که احتمال تجمع برای آن در بستر های مایع به میزان قابل توجهی بهبود داده شده است. در جاهایی که 15:1 مشکل تجمع دارد یا قیمت آن به صرفه نیست می توان این گرید را استفاده نمود. این پیگمنت مقاومت خوبی نسبت به سایش دارد. از آنجایی که برای جلوگیری از تجمع یک سری عاملیت سطحی به این پیگمنت اضافه شده بعضا خواص مهاجرتی کمی افت می کند.
 
5-4- پیگمنت 15:3
نوع کریستال آن بتا بوده، پایدارترین فرم می باشد و پایدارسازی خاصی نیاز ندارد. این کریستال ته رنگ سبز داشته ودر پی وی سی نرم مهاجرت نمی کند. این پیگمنت تاثیر زیادی روی جمع شدگی پلی اتیلن دانسیته بالا دارد و پخش کردن آن در پلیمر مذاب سخت است.
این پیگمنت از نظر صنعتی تعداد زیادی گرید با شید های مختلف، شفافیت های متنوع، قدرت رنگدهی های متفاوت داشته و می تواند شیدهای آبی فیروزه ای خالص و زیبایی ایجاد نماید. رنگ آن به رنگ آبی استاندارد نزدیک بوده (CIE 12-66 standard shade of cyan on the European Color Scale for offset andletterpress prints) و به علت خواص مطلوب تقریبا در همه ی زمینه ها کاربرد دارد. دیسپرس شدن این پیگمنت ساده تر بوده و معمولا در دما یا فشار بالای دستگاههای آسیاب دچار تغییر در میزان عبور پذیری نور، شفافیت یا فام نمی شود و برای مرکب های آفست این موضوع مزیت بالایی محسوب می شود. در سیستم هایی که درصد بالایی از روغن های معدنی داشته باشند تجمع می تواند رخ دهد که در واقع اتفاقی شبیه ری کریستالیزاسین برای پیگمنت است. اتفاق مشابهی در مرکب های گراور که درصد آروماتیک بالا و رزین کمی دارند نیز پیش می آید. که در این کاربردها پیگمنت 15:4 که مقاومت بالاتری در برابر تجمع دارد استفاده می شود.
این پیگمنت در کشورهایی مثل اروپا علاوه بر حالت پودر به فرم گرانوله نیز ارائه می شود که گرد کمتری ایجاد می کند اما پخش کردن آن به مراتب سخت تر است. این پیگمنت به شکل چیپس های نیتروسلولوزی برای سیستم های مخلوط وینیل کلراید/وینیل استات، اتیل سلولز یا پلی وینیل بوتیرال نیز عرضه می شود.
بیشترین مصرف این پیگمنت در بین مرکب ها مربوط به جوهرهای فلکسوگرافی آبی/الکلی می باشد. گرچه به صورت کلی گونه 15:4 در سیستم های مرکب و گونه های آلفا در سیستم های رنگ بیشتر معمول هستند.
بیشتر انواع صنعتی این پیگمنت برای پلاستیک ها مناسب هستند. اما به خصوص در پلی اولفین ها کمی مشکل پخش شوندگی وجود دارد. مشکل دیگر در مورد پلی اولفین ها همانطور که برای گونه های قبلی نیز ذکر شد تاثیر بر کریستالیزاسیون است که می تواند موجب دفرم شدن و ترک خوردگی ناشی از تمرکز تنش در قطعه های قالب گیری شده شود.
مقاومت دمایی این پیگمنت در پلی کربنات 320 درجه سانتی گراد، پلی اتیلن، پلی پروپیلن و استایرن حدود 300 درجه سانتی گراد، در پلی اتیلن ترفتالات(PET) و ABS 280 درجه سانتی گراد، در PMMA 240 تا 280 درجه سانتی گراد، در پلی آمید 260 درجه سانتی گراد می باشد.
در غلظت های کمتر از 0.01 % از پیگمنت تنها و 0.05 از پیگمنت همراه تیتان میزان مقاومت دمایی کاهش می یابد.
مقاومت آب و هوایی به طور معمول بسیار عالی بوده مثلا برای پلی اتیلن5 می باشد.
تقریبا همه پلیمرها را می توان با این پیگمنت رنگی نمود، برای لاستیک طبیعی گرید های مخصوص باید استفاده شود زیرا گریدهای معمول در پخت لاستیک اختلال ایجاد می کنند. که به خاطر یون های مس آزاد در این پیگمنت است. همانند گونه های آلفا در سیستم های پلی استری سرعت شبکه ای شدن را به شدت کاهش می دهد.
 
5-5-پیگمنت آبی 15:4
کاربرد ها و خواص این هم شبیه 15:3 هست اما برای اینکه در برابر تجمع در پوشرنگ ها و مرکب ها مقاوم تر باشد یک سری آمایش روی آن انجام شده است. این پیگمنت مقاومت خوبی نسبت به سایش دارد. از آنجایی که برای جلوگیری از تجمع یک سری عاملیت سطحی به این پیگمنت اضافه شده بعضا خواص مهاجرتی کمی افت می کند و مقاومت در برابر حلال ها کمی افت می کند. همچنین برای سیستم های پایه حلال های آروماتیک نظیر گراورهای پایه تلوئن این پیگمنت بسیار مناسب می باشد.
 
5-6-پیگمنت 15:6
کریستال ε فتالوسیانین مس و دارای قرمزترین ته رنگ می باشد. مشکل پایداری ساختار به طور ذاتی در این پیگمنت وجود دارد اما در سال های اخیر برخی روش های پایدارسازی در ثبات بخشی به این ساختار موثر بوده اند. اگر از گونه های اصلاح نشده این ساختار استفاده شود معمولا در رنگ های کوره ای تغییر فام قابل ملاحظه ای اتفاق خواهد افتاد. فام خاص این پیگمنت آن را برای کاربرد در فیلترهای LCD بسیار مناسب کرده است. برای رسیدن به این شید از فتالوسیانین آلفا همراه بنفش 23 نیز استفاده می شود اما شفافیت آن به اندازه 15:6 نیست.
 
5-7- سایر پیگمنت های صنعتی شده فتالوسیانینی
پیگمنت آبی 16
این پیگمنت جز گونه های بدون کمپلکس فلزی بوده و به مقدار کمتر در پلاستیک ها و به مقدار بیشتر در رنگ های هنری به کار می رود. پایداری های حرارتی آن کمتر از گونه های دیگر بوده و بیشترین کاربردهای آن برای رنگی کردن سطوح فلزی می باشد.
پیگمنت آبی 75
فتالوسیانین کبالت که از نظر رنگی شبیه پیگمنت آبی 60 بوده (پایه ایندانترون) اما کمی مات تر می باشد. رنگ آن به مراتب قرمز تر و کدر تر از گونه های آلفا فتالوسیانین استو
پیگمنت آبی 79
یک گونه فتالوسیانین بدون مس با ته رنگ سبز  که برای مرکب های چاپ استفاده می شود.
 
6- نکات کاربردی کلی
فتالوسیانین ها آبی ها خالص با عمق بالا را ایجاد می کنند و بازه ای از ته رنگ های آبی ته قرمز تا آبی ته سبز را می توان بدست آورد. معمولا روی کریستالیزاسیون پلیمر های نیمه کریستالی تاثیر داشته و بایستی از گونه های اصلاح شده استفاده نمود. به طور کلی پیگمنت هایی که اثر وارپیج رو ایجاد می کنند می توان با یک لایه وکس در پروسه تولید پیگمنت آمایش نمود. اگر این لایه در طول پروسه کردن پلیمر تحت تنش آسیبی نبینه معمولا پیگمنت تاثیری روی کریستالیزاسیون نمی گذارد. این پیگمنت ها در صنعت با عنوان پیگمنت های مخصوص پلیمرهای کریستاله شناخته میشوند.
قطعات پلاستیکی حاوی فتالوسیانین به همراه تیتان معمولا مقاومت حرارتی و نوری کمتری نسبت به قطعه بدون تیتانیوم دی اکسید دارند.
از بین پیگمنت های آلی پیگمنت های دیگر کاربرد بسیار کمتری در رنگی کردن پلیمر ها دارند.

برای سیستم هایی مثل رابر که ولکانیزاسیون در سیستم اتفاق می افتد، مس آزاد در پیگمنت می تواند روی ولکانیزاسیون تاثیر گذاشته، بنابراین برای این کاربرد استاندارد عدد محتوای مس آزاد زیر % 0.015  رو برای این کاربرد لحاظ نموده است.

مراجع:

W. Herbst, K. Hunger, Industrial Organic Pigments, Third Edition, WILEY-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA, Weinheim, 2004, ISBN: 3-527-30576-9.
A. Müller, Coloring of Plastics: Fundamentals – Colorants – Preparations, First edition, Hanser Gardner Publications, Inc. 2003, ISBN 1-56990-352-2.

برای ثبت سفارش با ما در ارتباط باشید

کارشناس فروش:

09120809581

کارشناس فنی :

09120809582

یا با کلیک در اینجا هم اکنون سفارش خودتون را در سایت ثبت کنید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *