استاندارد AP-89 اروپا برای مواد ایجاد کننده رنگ که در تماس با مواد غذایی هستند.
مقدمه
در زمینه استاندارد های مرتبط با صنایع غذایی، با وجود اینکه هنوز یک استاندارد مشخص در اتحادیه اروپا برای تولید کنندگان پلاستیک ها، کاغذ، پوشرنگ و موارد مشابه که در بسته بندی غذایی به کار می روند، اجباری نشده است اما به طور کلی چند فاکتور در سنجش یک پیگمنت یا ماده رنگزا مهم می باشد:
اول از همه تولید کنندگان باید مطمئن شوند که ماده رنگی ازکالا به ماده غذایی مهاجرت نمی کند و آن را رنگی نمی نماید. در مرحله بعد باید ماده مورد نظر از منظر خلوص و وجود برخی از مواد مضر بررسی شود که این مورد معمولا با مرجعیت استاندارد AP-89 انجام می شود.
در سطح اتحادیه اروپا، تمام تجهیزات و موادی که در تماس با مواد غذایی قرار می گیرند در چهارچوب (EC) No 1935/2004 هستند که در واقع یک استاندارد بسیار کلی است که موارد متنوعی را در بر می گیرد. در بند 3.1 این استاندارد ذکر شده است که پروسه تولید خوب باید طوری باشد که در شرایط عادی یا پیش بینی شده مهاجرت موارد ناخواسته مواد تشکیل دهنده تجهیزات و ظروف به ماده غذایی باید به قدری اندک باشد که 1) سلامت انسان را تهدید ننماید، 2)تغییر ناخواسته ای در کیفیت و ساختار ماده غذایی ایجاد نکند یا 3) تغییری در ساختار اورگانولپتیک ماده غذایی ایجاد نکند. همچنین پروسه تولید باید بر طبق (EC) No 2023/2006 باشد.
باید دقت نمود که این استانداردهای کلی تنها شامل مواد پلاستیکی نمی شوند و کلیه تجهیزات و بخش های خطوط تولید که در تماس با ماده غذایی هستند را شامل می شوند. همچنین فقط مواد رنگی را شامل نشده و کلیه مواد و پروسه ها را شامل می شوند. آنچه بیشتر مد نظر ماست استاندارد مخصوص مواد رنگی در صنعت پلاستیک و پوشرنگ می باشد که در ادامه به جزئیات این استاندارد با ذکر یک مثال پرداخته می شود.
جزئیات استاندارد AP-89
در استاندارد AP-89 وجود یک سری ناخالصی ها در ماده رنگی مورد بررسی قرار می گیرد که به طور خلاصه می توان این ناخالصی ها را در این 4 دسته قرارداد:
واژه شناسی:
1)میلی گرم بر دسی متر مربع:mg/dm2
2)میلی گرم بر کیلوگرم: mg/kg
3) محدودیت روش اندازه گیری: MDL
4)مشاهده نشده (مقدار کمتر از محدوده اندازه گیری دستگاه می باشد): ND
آمین های آروماتیک
در همانطور که در جدول مشاهده می کنید برای تست میزان مجاز از آمین های آروماتیک موارد ذکر شده مورد آزمون قرار می گیرند. در این جدول حد مجاز این ترکیبات آورده شده است. همچنین در این جدول نتایج اندازه گیری های مربوط به پیگمنت قرمز 254 برند استارکم آورده شده است. همانطور که در ستون چهارم مشاهده می نمایید روش تست مورد استفاده دارای محدودیت اندازه گیری حداقل 3 میلی گرم بر کیلوگرم می باشد که نتیجه تست نشان میدهد در مورد پیگمنت قرمز 254 میزان شناسایی شده پایین از حد شناسایی روش تست بوده و هیچ یک از این ترکیبات در پیگمنت مورد نظر شناسایی نشده است.
فلزات و متالویید ها
در فلزات سنگین و ترکیبات فلزی نیز همانطور که در جدول مشاده می فرمایید برای پیگمنتی نظیر قرمز 254 استارکم چین می توان گفت هیچ یک از فلزات سنگین در این پیگمنت مشاهده نشده است و از این جهت این پیگمنت سلامت بسیار بالایی دارد.
ترکیبات PCB یا بایفنیل های پلی کلرینه
ترکیبات PCB یا بایفنیل های پلی کلرینه از دیگر مواد مضرای است که باید اندازه گیری گردد. طبق جدول زیر پیگمنت قرمز 254 استارکم فاقد این ترکیبات مضر می باشد.
آمین های آروماتیک سولفونه
آمین های آروماتیک سولفونه که به آن آنیلین سولفونیک اسید هم گفته می شود در جدول ذیل آورده شده اند.
جمع بندی:
پلاستیک ها یکی از مهمترین مواد اولیه در صنعت ظروف و بسته بندی های مواد غذایی می باشند. پیگمنت ها به عنوان عامل جلوه بخش نقش اساسی در جذاب تر جلوه دادن بسته بندی ها و ظروف غذایی دارند. انتخاب مواد اولیه صحیح مهمترین گام در حفظ کیفیت مواد غذایی می باشد. عمده پیگمنت های وارداتی شرکت توسعه پردیس سبز که تحت برند های استارکم چین و ناوپد هند می باشد، دارای استاندارد AP-89 بوده همچنین نسبت به برندهای مشابه خلوص رنگی بالاتر و جلوه زیباتری ایجاد می نماید.
Devon Wm. Hill & Hazel O’Keef, The Regulation of Colorants Intended for Food-Contact Applications in the European Union, Food packaging bulletine
European Council Resolution AP(89)1: On the use of colorants coming into contact with food.
